| Από Kostis Giannakopoulos

Ένα δόντι που λείπει είναι χαριτωμένο αισθητικά μόνο σε κάποιο παιδάκι που περιμένει το μόνιμο να βγει αλλά στους ενήλικες, εκτός από την αισθητική, υπάρχουν και πολλά άλλα προβλήματα υγείας που συνοδεύουν την απώλεια ενός δοντιού. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να χάσει ένα δόντι. Τα περισσότερα ατυχήματα σε αθλητικές δραστηριότητες αλλά και τα τροχαία αφορούν την περιοχή του στοματογναθικού συστήματος και είναι σύνηθες κάποιο δόντι να έχει σπάσει ή να έχει εκγομφωθεί (να έχει φύγει τελείως από το στόμα), χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα επανόρθωσης. Πετραδάκια στη σαλάτα, κόκκαλα από μπριζόλες και πολλές άλλες σκληρές τροφές που δεν περιμένουμε ότι μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα, μπορεί επίσης να προκαλέσουν το κάταγμα και την απώλεια κάποιου δοντιού. Ακόμη, μπορεί κάποιο δόντι να είναι τόσο τερηδονισμένο, που ο οδοντίατρος να μη μπορεί να το φτιάξει και να πρέπει να εξαχθεί ή να υπάρχει κάποια πάθηση των ούλων (περιοδοντίτιδα) που να προκάλεσε κινητικότητα και στη συνέχεια απώλεια ενός δοντιού. Βέβαια, όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει ηλικιακά, τόσο περισσότερα δόντια έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους και έχουν χαθεί. Ποιές είναι όμως οι επιπτώσεις στην υγεία μας από την απώλεια ενός ή περισσοτέρων δοντιών; Μάσηση Τα δόντια υπάρχουν για να κόβουμε τις τροφές και να μασάμε. Η απώλεια κάθε δοντιού μειώνει την αποτελεσματικότητα του στόματος στη μάσηση. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να συνηθίζουν και να μασούν ακόμη και σκληρές τροφές με λίγα δόντια, αλλά ουσιαστικά καταπίνουν αμάσητες τις τροφές, προκαλώντας πολλά προβλήματα στον οργανισμό τους. Μετακινήση διπλανών και απέναντι δοντιών Όταν ένα δόντι χάνεται, τα διπλανά στο κενό έχουν την τάση να κλείσουν το κενό με αποτέλεσμα να γέρνουν και να μη συγκλείνουν πλέον με σωστό τρόπο με τα αντίστοιχα δόντια της άλλης γνάθου. Επίσης, ο ανταγωνιστής του δοντιού που χάθηκε (το δόντι που δάγκωνε με αυτό), υπερεκφύεται, δηλαδή “φυτρώνει»παραπάνω μέσα στο στόμα, ψάχνοντας να βρει το αντίστοιχό του δόντι για να επιτελέσει τη λειτουργία της μάσησης.

Έτσι, προκαλείται μια αποδιοργάνωση του τρόπου που κλείνουν τα δόντια, με αποτέλεσμα να μην είναι τόσο αποτελεσματική η μάσηση αλλά και να δημιουργούνται προβλήματα στην άρθρωση. Απορρόφηση οστού Όταν ένα δόντι χάνεται, το οστούν που το κρατούσε στη θέση του αρχίζει σταδιακά να απορροφάται, καθότι δεν επιτελεί πλέον κάποιο έργο. Αυτό δε συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά μπορεί να καταστήσει προβληματική την τοποθέτηση εμφυτευμάτων στο μέλλον. Γι΄αυτό, ο ιδανικός χρόνος τοποθέτησης ενός εμφυτεύματος είναι 1,5 – 2 μήνες από την εξαγωγή του δοντιού. Όταν έχει ήδη γίνει αυτή η απώλεια οστού, είναι πιθανό να μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με την τοποθέτηση κάποιου μοσχεύματος. Σημειώνεται ότι οι γέφυρες και οι μερικές και ολικές οδοντοστοιχίες δεν προλαμβάνουν την απώλεια του οστού που στήριζε τα δόντια. Αισθητική και ψυχολογία

Περιττεύει η αναφορά στην αισθητική ενός δοντιού που λείπει, όπως και στην ψυχολογία του ασθενούς που έχασε ένα κομμάτι από τον εαυτό του. Η αντικατάσταση του δοντιού με ένα εμφύτευμα, αποτελεί ότι πιο κοντινό στο φυσικό δόντι. Στο επόμενο σημείωμα θα αναφερθούμε στην τοποθέτηση των εμφυτευμάτων και στους παράγοντες που την καθιστούν εύκολη ή την επιπλέκουν, όπως επίσης και στις γενικότερες καταστάσεις της υγείας του ασθενούς που μπορεί να μειώνουν την πρόγνωση.

Για περισσότερα άρθρα από τον κ Γιαννακόπουλο δες http://blog.smile-clinic.gr/?p=441